| Ţú bauđst mér í mat og daginn ţú nefndir, |
| í miđri viku og ég treysti á efndir. |
| En ţú varst ekki heima! |
| Varstu búin ađ gleyma? |
| Eđa voru ţetta hrćđilegar hefndir? |
| Ég sat ţarna á stéttinni og spurđi ţar köttinn |
| hvort Sólin vćri komin hinumegin á hnöttinn. |
| En hann spurđi á móti |
| hvort ég vissi af ţrjóti |
| sem sprengt hefđi fyrir sér knöttinn. |
| Kötturinn og ég ţetta kvöld sátum saman, |
| knötturinn sprunginn og horfin var daman. |
| Viđ sárt vorum ţjáđir, |
| já, viđ tárfelldum báđir |
| ţví ţetta var alls ekki gaman. |