Ef væri ég frjáls eins og fuglinn,
ég flygi um nótt til þín.
Hljóðlega ég að þér læddist
og léti sem þú værir mín.
Ég horfði á þig sofandi svífa
sætt inn í draumalönd.
Bæði svo Guð þig að geyma
og gefa mér þína hönd.
|
| Á rúm þitt að lokum ég legði
ljúflega rós eina hlýtt.
Og er dagur í dýrð sinni rynni
af draumi þú vaknaðir blítt.
Í undrun þú að því spyrð þig;
Hver elskar um miðja nótt?
Ó, hver er sá vinur minn kæri
sem kom meðan ég svaf rótt? |